Er zijn veel berichten over de "successen" van homeopathie en vaak wordt de bevestigende zin "Hij die geneest heeft gelijk" toegevoegd om de methode te rechtvaardigen. Vaak reageren mensen met "We weten niet hoe het werkt, maar we zien dat het werkt!
Deze "effecten" zijn echter een mengeling van zogenaamde contexteffecten, die optreden bij elke vorm van behandeling of elke vorm van zorgzame aandacht, en de volledige overschatting van persoonlijke individuele ervaringen en hebben helemaal niets te maken met de "methode van de homeopathie".
Individuele ervaringen in de zin van "Maar het heeft mij / mijn familie / mijn patiënten in de praktijk geholpen!" zijn onbetwistbaar "echt", hun geldigheid voor degene die ze ervaart is onbetwistbaar. Maar ze vormen nooit de basis voor algemeen geldige uitspraken. Aan de ene kant zijn ze te klein in aantal om fundamentele correlaties aan te tonen en aan de andere kant worden ze onvermijdelijk gekenmerkt door de zogenaamde "confirmation bias", een meestal wijd onderschat probleem van perceptie dat ons persoonlijke individuele oordeel zeer onbetrouwbaar maakt. Een van de baanbrekende bevindingen van de wetenschap is dat algemeen geldige resultaten alleen kunnen worden verkregen als alle subjectieve invloeden (er zijn er zelfs meer dan "confirmation bias") zoveel mogelijk worden geëlimineerd in de meest uitgebreide onderzoeken (bijvoorbeeld door alle deelnemers van de experimentele groepen en de onderzoeksleiders en ook de beoordelaars te blinderen, door vergelijkingsgroepen, waarvan de ene het te testen geneesmiddel krijgt en de andere een placebo of de geldige standaardbehandeling en nog veel meer). Alleen op deze manier benader je de waarschijnlijkheid van een gerechtvaardigde uitspraak.
Onderzoeken die op deze manier zijn uitgevoerd (klinische studies) hebben nog nooit een voordeel aangetoond van homeopathische behandelingen ten opzichte van de toediening van placebo's, zolang aan de noodzakelijke kwaliteitsnormen is voldaan - los van persoonlijke individuele ervaringen.
De indruk van het persoonlijk ervaren succes, het "effect" van homeopathie, wordt natuurlijk zeker ondersteund door werkelijk waargenomen effecten. Dit is echter niet iets "dat homeopaten (nog) niet kunnen verklaren", zoals vaak wordt gezegd. We weten tegenwoordig veel over de zogenaamde psychogene effecten van een behandeling en over het zelfgenezend vermogen van het lichaam en kunnen de "effecten" van homeopathie dus gemakkelijk verklaren.
Het placebo-effect ("Het zal me goed doen") na een behandeling of de ervaring van een vriendelijke "zorg" is er slechts één van. Het is niet denkbeeldig en kan ook meetbare reacties veroorzaken. Er is maar één ding dat het niet kan: een manifeste ziekte genezen. Als een ziekte zichzelf niet herstelt en de - hoge - drempel van het zelfgenezend vermogen van het lichaam overschrijdt, is de homeopathie ten einde - zelfs daarvoor profiteerde het alleen van de contexteffecten en juist van het zelfgenezend vermogen, niet van een effect dat "inherent" is aan de methode. Homoeopathie werkt niet verder dan placebo en dat rechtvaardigt geen "medische methode". Want veel alledaagse dingen die als prettig worden ervaren hebben placebo-effecten zonder dat iemand op het idee komt om er een medisch ritueel omheen te bouwen en dit als therapie te verkopen. En bij een reguliere medische behandeling treedt het placebo-effect ook op, alleen wordt hier het specifieke effect van de wetenschappelijk onderbouwde behandeling aan toegevoegd.