knipseline / pixelio.de

Amygdaline is een natuurlijk voorkomende stof die een voorloper is van het zeer giftige blauwzuur. Wanneer het in contact komt met water, komt blauwzuur vrij in een chemische reactie; bepaalde enzymen ondersteunen dit proces verder wanneer het plaatsvindt in het menselijk lichaam.

Waarom verbaast het ons niet dat amygalin desondanks wordt gepropageerd in de pseudo-geneeskunde? Onder de puur fantasievolle naam "vitamine B 17" wordt het beschouwd als een "beproefd en getest" middel in de "biologische kankertherapie" - maar het is niet alleen ineffectief, het is schadelijk en mogelijk zelfs dodelijk.

Amygdaline is de stof die verantwoordelijk is voor de "bitterheid" in bittere amandelen. Maar het zit ook in de pitten van steenvruchten, vooral abrikozenpitten. En deze spelen een doorslaggevende rol in verband met het pseudo-medische gebruik van amygdaline - "vitamine B 17". Waar komt het vandaan?

Een zekere Dr. Krebs (of all people) experimenteerde in de jaren 1920 in de VS met smaakversterkers voor whisky. Hij dacht dat hij een behandeling tegen kanker had gevonden met abrikozenpitten. Complete onzin zonder enig bewijs, maar zoals zo vaak het geval is, is dit verhaal blijven bestaan en wordt het nog steeds verspreid (meer dan ooit in het internettijdperk). En het heeft helemaal niets te maken met de chemische en fysiologische eigenschappen van vitamines, amygdaline is geen stof die het organisme nodig heeft voor zijn vitale functies (wat het eigenlijke kenmerk is van "vitamines") - integendeel.

Door de "aanbevelingen" van alternatieve medische "therapeuten" komen er steeds weer vergiftigingen en soms sterfgevallen van kankerpatiënten voor, die zich - heel begrijpelijk - vastklampen aan elke belofte van genezing. Je moet je daarom realiseren dat we hier te maken hebben met een stof die aan de ene kant geen effect heeft en aan de andere kant een buitengewoon potentieel aan schade met zich meebrengt,

In Duitsland heeft het Federale Instituut voor Geneesmiddelen en Medische Hulpmiddelen amygdaline (dat ook als ingrediënt van kant-en-klare preparaten of zelfs als puur product wordt aangeboden) geclassificeerd als een reden tot bezorgdheid. Het BfArM raadt het gebruik af van producten en middelen die amygdaline bevatten. Het Bundesamt für Risikobewertung waarschuwt uitdrukkelijk voor de consumptie van meer dan één of twee zaden per dag.

Deze classificatie betekent dat amygdaline niet kan worden toegelaten als geneesmiddel onder de Geneesmiddelenwet. Distributie is illegaal. En dit is waar de abrikozenpitten om de hoek komen kijken, die al enige tijd verpakt in de schappen van drogisterijen en biologische voedingswinkels liggen, deels geëtiketteerd als "biologische kwaliteit". Dit is niets anders dan een omzeiling van het verbod op de distributie van eindproducten die amygdaline bevatten op het spoor van een voedselvervanger, die natuurlijk wordt aangeboden zonder directe aanbeveling voor gebruik, soms zelfs met "waarschuwingen" ("slechts twee tot drie pitten per dag". Gebruikers die hun eigen "recept" hebben gekregen van hun therapeut voor alternatieve geneeswijzen trekken zich niets aan van zulke symbolische verklaringen. We zijn ook op de hoogte van "aanbevelingen" van "beoefenaars van alternatieve geneeswijzen" om abrikozenpitten in meer dan twijfelachtige doses te gebruiken tegen tumorziekten of zelfs ter voorkoming daarvan (!). Er zijn ook gevallen bekend waarbij, door het falen van zinnige behandelingen door een "amygdalinetherapie", elke hulp van de wetenschappelijke geneeskunde te laat kwam.

Onze conclusie: Er is geen enkele reden om abrikozenpitten te eten, net zoals er geen enkele reden is om zoiets in huis te hebben - een potentieel vergiftigingsgevaar, bijvoorbeeld, als kinderen de pitten verkeerd begrijpen als knabbels. Als je hoort van een aanbeveling om abrikozenpitten te eten, maak dan bezwaar en wijs op dit artikel. Overigens waarschuwen we leveranciers en distributeurs van goederen en producten die amygdaline bevatten als ze de wettelijke limieten overschrijden (bijvoorbeeld adverteren met een aanbeveling voor gebruik).


Meer informatie:


Duitse consumentenbond
Aan de kant van het bewijs, aan de kant van de consumenten: de Duitse Consumentenbond is een erkende non-profit consumentenbeschermingsorganisatie.